Ի՞նչ է նշանակում «Էմպատիա»։
Պատկերացրու քեզ «Կարեկցանքի» դաս անցկացնելիս, մի քանի նախադասությամբ պատմիր։
Ներկայացրու, թե ինչպես կկիրառես « Էմպատիան» նախադպրոցական տարիքում։
Դանիան աշխարհի ամենաերջանիկ երկրներից մեկն է: Պարզվում է, որ 1993 թվականից սկսած այնտեղ դաստիարակության մեջ կարեկցանքի ուսուցումը պարտադիր է, փաստացի այն Դանիայի դպրոցներում գործոն է, որը նպաստում է երկրի երջանկությանը: Փորձեմ զարմացնել․ ուրեմն Դանիայի դպրոցներում պարտադիր առարկա է Էմպատիան։ (Էմպատիա բառը հունական ծագում ունի «Empátheia«Ինչը նշանակում է « հուզված »:
Էմպատիան մարդկանց ստիպում է օգնել միմյանց: Այն սերտորեն կապված է ալտրուիզմի ՝ ուրիշների հանդեպ սիրո և հոգատարության և օգնելու ունակության հետ:) Այն օգնում է բարի հարաբերություններ կառուցել, կանխել ահաբեկելը և հաջողության հասնել աշխատանքում: Նպաստում է նաև առաջնորդների, ձեռնարկատերերի և մենեջերների աճին: «Էմպատիկ դեռահասները» հակված են ավելի հաջողակ լինել, քանի որ նրանք ավելի կողմնորոշված են դեպի նպատակները, համեմատած իրենց ավելի ինքնասիրահարված հասակակիցների հետ: Դպրոցում կարեկցանքի ժամը նույնքան կարևոր է, որքան, ասենք, անգլերենի կամ մաթեմատիկայի ժամերը։
Կլասենսի ժամանակ աշակերտները քննարկում են իրենց խնդիրները ՝ կապված դպրոցի հետ, թե ոչ, և ամբողջ դասարանը՝ ուսուցչի հետ միասին, փորձում են լուծումներ գտնել ՝ հիմնված իրար լսելուն և հասկանալուն: Եթե քննարկման խնդիրներ չկան, երեխաները պարզապես միասին ժամանակ են անցկացնում։ Էմպատիա առարկայի հիմնական նպատակը ոչ թե ուրիշների նկատմամբ գերազանց լինելն է, այլ պատասխանատվություն ունենալը՝ օգնելու նրանց, ովքեր հավասարապես օժտված չեն ունակություններով: Ուրախությամբ ասեմ , որ Դանիայի դպրոցները ոչ մրցանակներ, ո՜չ էլ գավաթներ չեն առաջարկում իրենց աշակերտներին, ովքեր գերազանց են դպրոցական այս կամ այն առարկաներից, որպեսզի մրցակցություն չստեղծեն: Փոխարենը, նրանք կիրառում են բարելավման շարժառիթի մշակույթը, որը չափվում է բացառապես իրենց նկատմամբ: Բոլորիս՝ դանիական երջանկություն։
Ես շատ ուրախ կլինեի, որ հայաստանում նույնպես դպրոցներում, նախակրդարաններում, պարտեզներում շաբաթական մեկ ժամ երեխաները ունենաին կարեկցանքի դասաժամ: Եվ ցանկացած մարդ պետք է իմանա թե ինչ է կարեկցանքը: Հայաստանում երեխաների մոտ բացակայում է կարեկցանքը: Շատ երեխաներ չգիտեն իրար օգնել, նեղացնում են թույլերին, ծիծաղում են իրենց դասընկերոջ վրա եւ նմանատիպ իրավիճակներ: Ինչու ոչ նաեւ մեծերը չիմանալով ինչ է կարեկցանքը իրենց երեխաների մեջ սերմանում են՝ նախանձ, որը հետագայում կվնասի եւ իրենց եւ իրենց երեխային: Երեխաները մեր ապագան են մեր վաղվա օրն են եւ մենք պետք է ամեն ինչ անենք, որպեսզի երեխաների մեջ չսերմանվի նախանձը: